Balcerowski: Dobre perspektywy dla polskich biogazowni

W lipcu Sejm zdążył znowelizować ustawę o biopaliwach, dzięki czemu na produkcję biopaliw można przeznaczać więcej rzepaku. To zaś kwestia istotna i w kontekście budowy zielonej energetyki, i polskiego rolnictwa.
W Polsce dwie trzecie z 3,4 mln przerabianego rzepaku przeznacza się na produkcję „zielonego” dodatku do oleju napędowego. Nowe przepisy gwarantują, że sektor paliwowy będzie korzystał z komponentów pochodzenia rolniczego. Do 2025 r. cel wskaźnikowy dla biopaliw ma wzrosnąć do 9,2 proc. udziału w całości. A to oznacza, że nie ma alternatywy dla wykorzystania etanolu albo biodiesla, pochodzącego z polskiej kukurydzy lub polskiego rzepaku. Idąc za ciosem, Orlen Południe podpisał właśnie umowę na budowę tłoczni oleju rzepakowego w Kętrzynie. Inwestycja jest warta 850 mln zł i pozwoli stworzyć ok. stu nowych miejsc pracy.

Spółka rozważa również w następnych latach budowę w Kętrzynie nowej instalacji do produkcji biodiesla. W ten sposób wyprodukowany olej rzepakowy byłby na miejscu wykorzystywany w produkcji, co z punktu widzenia logistyki jest rozwiązaniem najlepszym. Z kolei w Jedliczu budowana jest instalacja, która będzie produkować bioetanol drugiej generacji ze słomy dostarczanej przez lokalnych rolników. Jej uruchomienie planowane jest do końca 2024 r. Roczne zapotrzebowanie instalacji na słomę szacowane jest na ok. 150 tys. ton.

Strategia narodowego koncernu multienergetycznego przewiduje, że do końca dekady zużycie biododatków w Grupie Orlen wzrośnie do 3 mln ton rocznie, a więc dziesięciokrotnie. Na osiągnięcie tego celu koncern zamierza przeznaczyć ponad 15 mld zł.

Uzupełnieniem biopaliw będzie biogaz i wytwarzany z niego biometan, które mogą stanowić surowiec do produkcji biopaliw, ale także być wykorzystywane jako samodzielne paliwo, zastępujące gaz ziemny. Do 2030 r. Grupa planuje uzyskać zdolność produkcji 1 mld m sześc. biogazu rocznie, dzięki inwestycjom za ok. 10 mld zł. Warto odnotować, że prawie 90 proc. bioetanolu, wykorzystywanego przez Orlen do produkcji paliw w polskich rafineriach, powstaje z krajowych surowców rolniczych. Większe zużycie biokomponentów to zatem dobra wiadomość również dla polskich rolników. Do 2030 r. Orlen chce operować co najmniej 100 biogazowniami, produkując 1 mld m sześc. biogazu łącznie.

Przedstawiciele branży biogazowej podkreślają, że biogazowniom brakuje społecznego lobbingu – zwłaszcza w porównaniu z energetyką wiatrową czy słoneczną. A przecież rozwój biogazowni ma znaczenie i dla polskiego rolnictwa, i dla wypełnienia celów energetycznych określonych przez Komisję Europejską, i wreszcie dla gospodarki odpadami. Część biogazowni ma niestety niską efektywność (poziom 50-70 proc.), m.in. dlatego, że powstały w starych technologiach, przystosowanych do innych substratów.
Zapowiedziane przez Orlen inwestycje mogą w najbliższych latach zmienić oblicze tego sektora i – co również ważne – pokazać korzyści związane z rozwojem biogazowni dla lokalnych społeczności.

dr Piotr Balcerowski – Wiceprezes Instytutu Staszica

Balcerowski: Dobre perspektywy dla polskich biogazowni

W lipcu Sejm zdążył znowelizować ustawę o biopaliwach, dzięki czemu na produkcję biopaliw można przeznaczać więcej rzepaku. To zaś kwestia istotna i w kontekście budowy zielonej energetyki, i polskiego rolnictwa – pisze w komentarzu dr Piotr Balcerowski, Wiceprezes Instytutu Staszica.