Enea i jej związki zawodowe: miłość nie jedno ma imię

Związki zawodowe w Enei i sama spółka przypomina trochę małżeństwo z długoletnim stażem. Oboje żyją razem, w wybranych aspektach jest im razem dobrze i nawet wspierają się w codziennym życiu, co nie przeszkadza toczyć im jednocześnie od czasu do czasu zajadłych sporów. Wiedzą jednak, że skazani na siebie z różnych względów nie byliby w stanie funkcjonować osobno. Nawet takie związki przeżywają jednak czasami swój kryzys. Sytuację taką w relacjach Enei i funkcjonujących w niej związków zawodowych opisuje „Dziennik Gazeta Prawna”.

W Enei działa 11 organizacji związkowych. Największymi są dwa związki: Organizacja Międzyzakładowa „Solidarności” i Międzyzakładowy Związek Zawodowy (MZZ) Pracowników Grupy Kapitałowej Enea. Związki te rzetelnie realizują swoje funkcje i dbają o przywileje dla pracowników spółki. Do dziś zresztą pracownicy energetyki cieszą się przywilejami, które dla innych grup zawodowych mogą być już tylko snem. Przypomina o nich „Dziennik Gazeta Prawna”: opłacanie przez Eneę 80 proc. rachunków za energię, dziedziczenie stanowisk pracy, gwarancje zatrudnienia do 2018 roku, okolicznościowe nagrody i premie.

Związki zawodowe muszą jednak z czegoś żyć. Naturalną formą finansowania ich są składki płacone przez członków. Gdy jednak środki te okazują się nie wystarczające, związki zmuszone są do poszukiwania innych źródeł finansowania. W przypadku Enei finansowo wspierane były one przez samą spółkę.

„Dziennik Gazeta Prawna” dowiedział się, że dzięki zleceniom od kolejnych zarządów spółki przez 13 lat setki tysięcy złotych płynęły do dwóch działających w Enei związków zawodowych. Związki posiadają udziały w dwóch spółkach – Energo-Tourze i Biuro-Serwisie.

Trwająca ta od lat paradoksalna symbioza wydaje się mieć jednak swój kres. Enea stałą się spółką giełdową, grono zainteresowanych więc jej finansami osób i instytucji znacznie się powiększyło. Trudno jest też raczej znaleźć wśród nich entuzjastycznych zwolenników silnej pozycji związków zawodowych oraz przywilejów pracowniczych. W międzyczasie związkowcy stali się też zagorzałymi przeciwnikami realizacji dalszych planów prywatyzacyjnych dotyczących spółki i pozostają z jej zarządem są w ciągłym konflikcie.

W małżeństwie Enei i jej związków zawodowych nie dojdzie może do rozwodu, ale czegoś w kształcie separacji. Jak dowiedział się „Dziennik Gazeta Prawna”, zarząd Enei zaczął w tym roku wypowiadać umowy spółkom związkowców. Stara się też odzyskać budynki w Poznaniu, które wcześniej oddał im za darmo. Związkowcy nie mają jednak zamiaru poddać się bez walki. Spór o kamienice znalazł się już w sądzie.

Na razie związkowcy śpią spokojnie, bo opieszałość sądów jest ich sprzymierzeńcem, a procesy mogą potrwać nawet kilka lat. – Obsługa prawna, konsultacje z prawnikami w sprawach związanych ze związkami, w ostatnich dwóch latach kosztowały nas już 20 mln zł – powiedział „Dziennikowi Gazecie Prawnej” jeden z członków zarządu Enei.

Nic nie stoi też na przeszkodzie ewentualnemu porozumieniu. W końcu wszyscy prawie dosłownie jadą na „tym samym wózku”, jakim jest Enea. Marek Boiński z „Solidarności” przekonuje, że i tym razem związkowi działacze dogadają się z zarządem sprzedając Enei swoją spółkę: – Jesteśmy gotowi do ugody. Ponadto wielokrotnie proponowaliśmy poprzednim zarządom Enei, że sprzedamy jej akcje powiedział „Dziennikowi Gazecie Prawnej” Boiński.