Urząd Regulacji Energetyki opublikował na początku kwietnia harmonogram aukcji OZE na 2025 r.

Aukcje stanowią finansowy system wsparcia dla odnawialnych źródeł energii, m.in. fotowoltaiki i lądowych farm wiatrowych. Licytuje się w nich wysokość ceny w jednostronnych kontraktach różnicowych, ograniczając ryzyka związane z ceną sprzedaży energii elektrycznej na następne 15 lat. W siedmiu zaplanowanych na ten rok aukcjach na sprzedaż trafi łącznie blisko 76 TWh odnawialnej energii o wartości ponad 31 mld PLN. Największą ilość energii (32,3 TWh) na sprzedaż przeznaczono dla fotowoltaiki i wiatru na lądzie o mocach >1 MW (42 proc. całkowitego wolumenu) – te dwie technologie stanowią ok. 93 proc. mocy zakontraktowanych w aukcjach OZE. Jednocześnie, największą wartość energii (12,4 mld PLN) przypisano biogazowi4 o mocy >0,5 MW i innym źródłom5 (40 proc. całkowitej wartości), co wynika z ich relatywnie wysokiej ceny sprzedaży energii.

Ceny referencyjne sprzedaży energii elektrycznej w aukcji mieszczą się w zakresie od 324 PLN/MWh dla wiatru na lądzie >1 MW do 1025 PLN/MWh dla biogazu rolniczego <0,5 MW w kogeneracji. Ceny te wskazują na różnice w kosztach produkcji energii we wspieranych jednostkach, choć nie uwzględniają innych ważnych cech, jak elastyczność wytwarzania źródła i łatwość jego integracji w systemie elektroenergetycznym. Dla porównania, średnia ważona giełdowa cena energii w Polsce w 2024 r. wyniosła blisko 425 PLN/MWh (indeks BASE na Towarowej Giełdzie Energii).

W dotychczasowych aukcjach OZE z lat 2016-2024 zakontraktowano 290,5 TWh energii elektrycznej o wartości 72 mld PLN. Wsparcie uzyskało w ten sposób blisko 5 tys. instalacji OZE, jednak do tej pory energię wytworzyło zaledwie 43 proc. z nich, co wynika z długości procesu między otrzymaniem wsparcia aukcyjnego a oddaniem źródła do eksploatacji. Trudności w realizacji projektów widać zwłaszcza w przypadku wiatru na lądzie – spośród 248 instalacji uruchomiono 107. O ile projekty z kontraktami zawartymi po 2021 r. potrzebują czasu na powstanie, o tyle aż 109 jednostek wiatrowych wspartych w latach 2016-2020 wciąż nie rozpoczęło pracy.

Aukcje OZE przez cały okres swojego istnienia służyły wsparciu OZE, jednak w trakcie zmienił się jego charakter. Na początku pozwalały głównie na pokrycie luki między kosztami produkcji energii w danej instalacji a jej cenami giełdowymi, natomiast obecnie są także formą długoterminowej redukcji ryzyk dotyczących wysokości przychodów (co ułatwia pozyskać inwestorowi kredyt na atrakcyjnych warunkach) i narzędziem krajowej polityki energetycznej, które pokazuje kierunek transformacji polskiego systemu elektroenergetycznego.





Analiza i komentarz

Wojciech Żelisko

Polski Instytut Ekonomiczny