URE: Luka w produkcji energii do 2034 roku może wynieść 4,6 GW

W perspektywie 13 lat może spaść potencjał wytwórczy mocy dyspozycyjnych w krajowym systemie elektroenergetycznym (KSE) - takie wnioski płyną z analizy danych zebranych od 63 wytwórców energii, którzy mieli obowiązek przedłożenia Urzędowi Regulacji Energetyki planów inwestycji w nowe moce wytwórcze na lata 2020-2034.

Wytwórcy energii elektrycznej do 2034 r. planują wydać ponad 76 mld zł na inwestycje w nowe moce, z czego ok. 60 proc. planowanych nakładów jest na jednostki wiatrowe offshore, a około 15 proc. na jednostki na gazie ziemnym.

W ocenie URE, wszystkie planowane do oddania od 2024 r. inwestycje (na ponad 9 GW) nie mają zapewnionego finansowania, co stawia pod dużym znakiem zapytania realność ich realizacji w planowanej skali i terminie. Z najnowszego opracowania URE wynika, że przedsiębiorstwa energetyczne w horyzoncie do 2034 r. planują oddać do eksploatacji łącznie ponad 14,2 GW nowych mocy wytwórczych, z czego najwięcej ma pochodzić z technologii offshore (4,8 GW, tj. 34 proc. wszystkich nowych mocy), gazu ziemnego (4,4 GW, tj. prawie 31 proc. nowych mocy) oraz fotowoltaiki (2,8 GW, 19 proc. nowych mocy).

Jednocześnie w tym samym okresie wytwórcy planują wycofanie z eksploatacji jednostek o łącznej mocy 18,8 GW, opartych głównie na węglu kamiennym (12,8 MW) i brunatnym (5,3 MW).

Istotną przyczyną wycofywania jednostek, jaką wskazywały badane podmioty, jest brak wsparcia mechanizmów mocowych oraz brak efektywności ekonomicznej. Dotyczy to 8,2 GW mocy osiągalnej. Oznacza to, że istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa i ciągłości dostaw energii elektrycznej dyspozycyjne jednostki wytwórcze będą wycofywane z eksploatacji głównie w związku z brakiem możliwości pokrywania kosztów ich funkcjonowania, a nie ze względu na ich stan techniczny.

"Aby bardziej precyzyjnie określić, jak inwestycje w nowe moce w poszczególnych technologiach wytwórczych przekładają się na stabilność działania krajowego systemu elektroenergetycznego, należy zastosować określony przez Ministra Klimatu tzw. korekcyjny współczynnik dyspozycyjności (KWD), który pokazuje dyspozycyjność źródeł w zależności od zastosowanej technologii. I tak przykładowo wynosi on ok. 2 proc. dla elektrowni słonecznych[3], 14 proc. dla lądowych turbin wiatrowych i ponad 99 proc. dla wodnych elektrowni szczytowo-pompowych" - napisano w komunikacie prasowym URE.

Oznacza to, że z uwagi na zmienność i nieprzewidywalność warunków pogodowych, technologie oparte na źródłach odnawialnych nie mogą być porównywane z konwencjonalnymi pod kątem ich wpływu na stabilność działania systemu.

Przenalizowane przez URE dane pokazują, że pomimo stałego wzrostu mocy zainstalowanej w systemie (za sprawą coraz bardziej dynamicznego rozwoju odnawialnych źródeł energii), spada moc dyspozycyjna, co oznacza konieczność wprowadzania nowych rozwiązań rynkowych, które zabezpieczą stabilność pracy krajowego systemu elektroenergetycznego.

Z analizy URE wynika, że w 2034 r. potencjał wytwórczy badanych podmiotów będzie mniejszy o ok. 11 proc. (4,6 GW) w stosunku do 2020 r.

"Przy czym kluczowym jest fakt, że wytwórcy energii elektrycznej zaplanowali zwiększenie udziału źródeł niesterowalnych przy jednoczesnym zmniejszeniu mocy źródeł sterowalnych i wysoko dyspozycyjnych. Oznacza to, że biorąc pod uwagę korekcyjny współczynnik dyspozycyjności zmniejszenie mocy dyspozycyjnej w systemie energetycznym może wynieść nawet 31 proc. (10,6 GW)" - napisano w komunikacie.

ENERGETYKA - najpopularniejszy dział w naszym portalu

Czytelnicy komentują zmiany decydujące o przyszłości branży