Zakończono zimne testy nowego reaktora na Słowacji

W bloku nr 3 elektrowni jądrowej Mochovce na Słowacji zakończono zimne testy hydrostatyczne. Po raz pierwszy systemy reaktora pracowały razem z pozostałymi systemami elektrowni.

Zimne testy funkcjonalne są przeprowadzane dla sprawdzenia, czy komponenty i systemy istotne dla bezpieczeństwa zostały prawidłowo zainstalowane i czy są gotowe do pracy. Głównym celem tych badań jest sprawdzenie szczelności obiegu pierwotnego oraz zasadniczych elementów reaktora takich jak: zbiornik ciśnieniowy oraz rurociągi i zawory, zarówno w części jądrowej, jak i konwencjonalnej elektrowni. W trakcie tych testów przeprowadzane jest także czyszczenie głównych rurociągów obiegowych.

Testy hydrostatyczne w bloku Mochovce-3 rozpoczęto w połowie lipca i trwały one 38 dni. W ich trakcie ciśnienie wody w obiegu pierwotnym zostało podniesione do 13,7 MPa - ponad 111 proc. normalnego ciśnienia roboczego, a temperatura do 120° C. Testowane były również wytwornice pary, a także rurociągi parowe i wody zasilającej, przy ciśnieniach do 7,65 MPa (166 proc. normalnego ciśnienia roboczego).

Kolejnym etapem rozruchu bloku jądrowego będzie przeprowadzenie gorących testów, bez obecności paliwa w rdzeniu reaktora. Potwierdzą one sprawność głównych i pomocniczych urządzeń i systemów reaktora w temperaturach i ciśnieniach występujących podczas normalnej pracy elektrowni.

Dostawcami systemów i urządzeń do części jądrowej (tzw. wyspy jądrowej) były przedsiębiorstwa takie jak: Inžinierske Stavby Košice - prace inżynieryjne; Škoda JS, Enseco i VUJE - systemy mechaniczne; PPA - systemy elektryczne i osprzęt; Areva/Siemens - systemy sterowania i kontroli oraz inni dostawcy: ASE, Rolls-Royce i GSE.

Dostawy dla części konwencjonalnej zapewniły następujące firmy: ZIPP - prace inżynieryjne; Škoda - systemy zasilania i mocy; Modrany - systemy mechaniczne oraz ČKD, PPA, Energo & Schneider, Brush SEM i Techimp - systemy elektryczne i osprzęt.

Budowę bloków Mochovce-3 i 4 rozpoczęto w roku 1987 r. i wznowiono w 2008 r. po 16 latach przerwy. Wyposażone są w reaktory wodne ciśnieniowe typu WWER-440/V-213 ze zmodernizowanymi systemami bezpieczeństwa, które są zgodne z obowiązującymi krajowymi i międzynarodowymi normami bezpieczeństwa jądrowego. Maksymalna moc każdego reaktora wynosi 471 MWe, ale operator elektrowni - Slovenské Elektrárne przewiduje jej zwiększenie do 535 MWe.

Przedsiębiorstwo Slovenske Elektrarne planuje rozpoczęcie pracy bloku Mochovce-3 przed końcem 2018 r. i bloku nr 4 do końca 2019 r. Obecnie na Słowacji działają cztery reaktory jądrowe o całkowitej mocy 1816 MWe, które pokrywają 54 proc. krajowej produkcji energii elektrycznej.

Slovenské Elektrárne jest spółką joint venture, w której 34% udziałów jest własnością rządu słowackiego; po 33 proc. posiadają włoski Enel i czeska grupa energetyczna EPH 33 proc. Enel zakupił udziały w SE w roku 2006 za kwotę 840 mln EUR. W roku 2014 podjął decyzję o sprzedaży swoich aktywów w Rumunii i na Słowacji, aby zmniejszyć zadłużenie firmy i planuje sprzedać akcje SE po zakończeniu budowy obu bloków.