Net billing z magazynem ciepła - MATERIAŁY PROBLEMOWE

Mija rok od początku wprowadzenia nowego systemu rozliczenia energii wyprodukowanej w instalacjach PV działających w systemie net billing. Wiemy już, jakie bieżące zmiany spowodował na rynku fotowoltaiki prosumenckie nowy system rozliczeń nadwyżek wyprodukowanej energii elektrycznej.

System net billing spowolnił rozwój instalacji prosumenckich, ale dał też bodźce do innowacji, optymalizacji i racjonalizacji działań inwestycyjnych, w tym do lepszego wymiarowania instalacji oraz inwestycji w dodatkowe urządzenia, które będą mogły wykorzystać nadwyżki energii.
Takim rozwiązaniem może być np. magazynowanie nadwyżek w ciepłej wodzie na potrzeby ciepłej wody użytkowej (CWU) oraz przesunięcie jej zużycia na wieczorny szczyt zapotrzebowania.

Dla przykładowej instalacji PV w gospodarstwie domowym, tak jak można było tego się spodziewać, wskaźnik autokonsumpcji szybko maleje wraz ze wzrostem wielkości instalacji. Zatem, w systemie net billing zachęca się do przewymiarowania instalacji.

Nowy system rozliczeń prosumentów (net billing) prowadzi do większego współczynnika autokonsumpcji, ponieważ instalacje PV są bardziej optymalnie wymiarowane ze względu na sposób rozliczania nadwyżek wyprodukowanej energii elektrycznej.

System ten prowadzi również do zmiany wirtualnego „magazynowania energii w sieci”, jak było to w poprzednim systemie, czyli net metering, na rzecz wykorzystania nadwyżek tej energii do krótkoterminowego przechowania w magazynach ciepła i magazynach elektrycznych.

Analiza IEO powstała dla zniekształconych w 2022 r., silnie „spłaszczonych” taryf na energię kupowaną z sieci i ciągle spłaszczonej, quasi-dynamicznej ceny sprzedaży energii do sieci, co nie pozwala na dowartościowanie roli magazynowania energii w sieci.
Analizy Instytutu Energetyki Odnawialnej potwierdzają jednak, że w systemie net billing ze wsparciem z programu „Mój Prąd”, prosumenci przy inwestycjach w dobrze dobrane małe instalacje PV rzędu 4-5 kW uzyskają wysoką stopę zwrotu (IRR = 19-25 proc.) – wyższą niż w systemie net metering (IRR = 13-14 proc.).

W analizie założono zakup zbiornika o pojemności roboczej 30 kWh, z grzałką umożliwiającą wykorzystanie nadwyżek energii PV.
Cena bojlera w naszym case study plasuje się na poziomie 6 tys. zł brutto. Po odjęciu dotacji na magazyn ciepła (50 proc. kosztu = 3 tys. zł) oraz dodatkowego 1 tys. na budowę instalacji, efektywny koszt zakupu magazynu dla inwestora będzie wynosił w tym przypadku 2 tys. zł.

Jednocześnie przyjęto, że gospodarstwo domowe zużywać będzie dziennie 4 kWh energii w celu przygotowania ciepłej wody użytkowej, przede wszystkim w godz. 20:00-24:00.

Założono również, że magazyn, jeśli jest w nim miejsce (a więc woda nie została nagrzana do maksymalnie możliwej temperatury roboczej), pobiera każde nadwyżki energii PV.

Pełna treść artykułu

Ryszard Ciuła, Agata Krzyżanowska, Krzysztof Kalinowski, Grzegorz Wiśniewski
Instytut Energetyki Odnawialnej

Źródło: Energia i Recykling Nr 4/2023