Informacja na stronę
Drogi Użytkowniku,

Administratorem Twoich danych osobowych jest Agencja Rynku Energii S.A z siedzibą przy ul. Bobrowieckiej 3, 00-728 Warszawa, KRS: 0000021306, NIP: 5261757578, REGON: 012435148. W ramach odwiedzania naszych serwisów internetowych możemy przetwarzać Twój adres IP, pliki cookies i podobne dane nt. aktywności lub urządzeń użytkownika. Jeżeli dane te pozwalają zidentyfikować Twoją tożsamość, wówczas będą traktowane dodatkowo jako dane osobowe zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady 2016/679 (RODO). Administratora tych danych, cele i podstawy przetwarzania oraz inne informacje wymagane przez RODO znajdziesz w Polityce Prywatności pod tym linkiem.

Jeżeli korzystasz także z innych usług dostępnych za pośrednictwem naszego serwisu, przetwarzamy też Twoje dane osobowe podane przy zakładaniu konta lub rejestracji do newslettera. Przetwarzamy dane, które podajesz, pozostawiasz lub do których możemy uzyskać dostęp w ramach korzystania z Usług.

Informacje dotyczące Administratora Twoich danych osobowych a także cele i podstawy przetwarzania oraz inne niezbędne informacje wymagane przez RODO znajdziesz w Polityce Prywatności pod wskazanym linkiem (tym linkiem). Dane zbierane na potrzeby różnych usług mogą być przetwarzane w różnych celach, na różnych podstawach.

Pamiętaj, że w związku z przetwarzaniem danych osobowych przysługuje Ci szereg gwarancji i praw, a przede wszystkim prawo do odwołania zgody oraz prawo sprzeciwu wobec przetwarzania Twoich danych. Prawa te będą przez nas bezwzględnie przestrzegane. Prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych z przyczyn związanych z Twoją szczególną sytuacją, po skutecznym wniesieniu prawa do sprzeciwu Twoje dane nie będą przetwarzane o ile nie będzie istnieć ważna prawnie uzasadniona podstawa do przetwarzania, nadrzędna wobec Twoich interesów, praw i wolności lub podstawa do ustalenia, dochodzenia lub obrony roszczeń. Twoje dane nie będą przetwarzane w celu marketingu własnego po zgłoszeniu sprzeciwu. Jeżeli więc nie zgadzasz się z naszą oceną niezbędności przetwarzania Twoich danych lub masz inne zastrzeżenia w tym zakresie, koniecznie zgłoś sprzeciw lub prześlij nam swoje zastrzeżenia na adres Inspektora Ochrony Danych Osobowych pod adres iod@are.waw.pl. Wycofanie zgody nie wpływa na zgodność z prawem przetwarzania dokonanego przed jej wycofaniem.

W dowolnym czasie możesz określić warunki przechowywania i dostępu do plików cookies w ustawieniach przeglądarki internetowej.

Jeśli zgadzasz się na wykorzystanie technologii plików cookies wystarczy kliknąć poniższy przycisk „Przejdź do serwisu”.

Zarząd Agencji Rynku Energii S.A Wydawca portalu CIRE.pl
Przejdź do serwisu
2020-02-04 00:00
drukuj
skomentuj
udostępnij:
Historia IASE

Historia IASE

Spośród wielu znanych firm, które przyczyniły się do rozwoju polskiej elektroenergetyki, IASE (Instytut Automatyki Systemów Energetycznych) we Wrocławiu wyróżnia się szczególnie. To właśnie tutaj powstawały na przestrzeni kilkudziesięciu lat urządzenia automatyki, systemy sterowania, opracowania algorytmów optymalizacji pracy bloków energetycznych i ciepłowniczych, a także wiele innych opatentowanych rozwiązań. Instytut stanowił kolebkę znakomitych specjalistów, którzy przyczynili się do powstania we Wrocławiu wielu firm w branży automatyki takich jak INTEC, PROCOM, ZPUA, CONTROLTEC, czy CNPAE (ABB).

Szerokie życie, daleki świat;
Szczery wysiłek długich lat;
Szukać bez przerwy, bez przerwy budować;
Nie spocząć przy drodze, lecz drogi prostować;
Co dawne, otaczać wiernie czcią;
Serce radosne i prawe cele:
Trzymaj się tego, a zdziałasz wiele.
Goethe


ZARYS Historii IASE

W 2019 roku Instytut Automatyki Systemów Energetycznych obchodził Jubileusz 70-lecia swojej działalności. Pierwsze lata działalności Instytut, który początkowo nosił nazwę Zakład Elektroenergetyki Politechniki Wrocławskiej (ZEPW), zawdzięcza wspaniałej wizji profesora Jana Kożuchowskiego, który już w roku 1946 zdołał wyzwolić entuzjazm w pracownikach Katedry Gospodarki Energetycznej i skonsolidował zespół mający wspomóc zniszczoną gospodarkę powojennej Polski. Cele które w tamtych latach przyświecały pracownikom Katedry kierowanej przez Profesora Jerzego Skowrońskiego, wynikały bezpośrednio z potrzeb tworzenia w Polsce systemu elektroenergetycznego. Wrocław był szczególnym miejscem, gdyż po wojnie znalazło tu się wielu znakomitych ludzi, którzy przyjechali do Wrocławia. Już w roku 1949 w Katedrze wyodrębnia się Zespół specjalistów, których zadaniem była współpraca z energetyką dolnośląską. Wcześniejsze projekty i analizy dotyczące automatyki elektrowni i sieci wykonywane przez pracowników wykorzystywane były również dla potrzeb Wrocławia. Na początku lat pięćdziesiątych Zakład Elektro-energetyki rozwijał się bardzo intensywnie, co spowodowało wyodrębnienie go w ramach struktur Politechniki, a w 1953 roku działalność przeniesiono do budynku przy ul. Wystawowej 1, zajmowanego do dnia dzisiejszego. Wizja prof. Jana Kożuchowskiego polegająca na ścisłej współpracy pracowników naukowych, badawczo-technicznych, techników sektora energetycznego oraz studentów starszych lat przynosiła znakomite wyniki. To dzięki tym działaniom i współpracy powstawały bardzo dobre projekty mające zastosowanie w polskiej energetyce, w tym projekty automatyki, analizy rozpływów mocy, badania równowagi dynamicznej systemu, aparatura kontrolno-pomiarowa, a także pomiary w elektrowniach cieplnych, to tylko niektóre rozwiązania stosowane we wszystkich budowanych w owym czasie elektrowniach. Instytut Automatyki Systemów Energetycznych jako jednostka autonomiczna i pod tą nazwą działa od początku lat sześćdziesiątych. Przez wszystkie lata działalności posiada ugruntowaną i znakomitą markę. W dalszym ciągu urządzenia i projekty znajdują szerokie zastosowania w polskiej elektroenergetyce. Od początku swojej działalności IASE otrzymał wiele prestiżowych nagród. Były to nagrody resortowe i między-narodowe za oryginalne rozwiązania i wdrożenia. Dumą Instytutu są patenty, których IASE posiada ponad 200. W dalszym ciągu Instytut prezentuje swoje rozwiązania na międzynarodowych i krajowych wystawach zdobywając wiele nagród i wyróżnień. Rozwiązania i urządzenia realizowane w IASE w niczym nie ustępują poziomem innym renomowanym firmom o zasięgu światowym. Instytut jest wiodącą inżynierską firmą innowacyjną i badawczo-rozwojową, gdzie od dziesięcioleci pracują doskonali specjaliści badawczo-techniczni i badawczo-rozwojowi. Instytut dysponuje znakomitym zapleczem laboratoryjnym i badawczym. Jubileusz 70-lecia skłania do refleksji dotyczącej preferowania polskich rozwiązań w sektorze elektroenergetycznym. Hasło "Dobre bo polskie" powinno przyświecać polityce przetargowej w polskich Koncernach Energetycznych.

Początki działalności

Po wyodrębnieniu zespołu pracowników Katedry Gospodarki Energetycznej rozpoczęły się intensywne prace i odbudowa energetyki dolnośląskiej po zniszczeniach wojennych i sowieckich rabunkach. Katedra otrzymała pomieszczenia na parterze budynku dawnej Baugewerkschule przy ulicy Bolesława Prusa 53 i tam, w 1951 roku utworzono Zakład Elektro-energetyki Politechniki Wrocławskiej (ZEPW). ZEPW rozwijał się lawinowo i wkrótce załoga liczyła blisko 300 osób, zatrudnionych w kilkunastu pracowniach, warsztacie mechanicznym i w administracji.

Kadra ZEPW składała się z wielu zdolnych, młodych pracowników badawczo-technicznych i techników, w większości absolwentów i dyplomantów Politechniki Wrocławskiej, z których znaczna część później pracowała przez wiele lat w IASE, a niektórzy całą swoją karierę zawodową związali z Instytutem lub z Wydziałem Elektrycznym Politechniki.

Jednym z pierwszych zadań realizowanych przez katedrę było opracowanie urządzenia do badań symulacyjnych - analizatora prądu przemiennego. Analizator składał się z 600 węzłów i 24 generatorów. Stał się on główną częścią składową Laboratorium Automatyki Energetycznej, w którym prowadzono zajęcia dla studentów Politechniki oraz szkolono personel energetyki. Na analizatorze tym grupa dyplomantów pod kierunkiem prof. Kożuchowskiego w latach 1957-58 wykonywała prace dyplomowe związane z badaniem równowagi dynamicznej systemów energetycznych okręgów: Dolnośląskiego, Południowego i Zachodniego. Analizator wyróżniono Nagrodą Państwową II stopnia.

Jednym z pierwszych zadań realizowanych przez katedrę było opracowanie urządzenia do badań symulacyjnych - analizatora prądu przemiennego. Analizator składał się z 600 węzłów i 24 generatorów. Stał się on główną częścią składową Laboratorium Automatyki Energetycznej, w którym prowadzono zajęcia dla studentów Politechniki oraz szkolono personel energetyki. Na analizatorze tym grupa dyplomantów pod kierunkiem prof. Kożuchowskiego w latach 1957-58 wykonywała prace dyplomowe związane z badaniem równowagi dynamicznej systemów energetycznych okręgów: Dolnośląskiego, Południowego i Zachodniego. Analizator wyróżniono Nagrodą Państwową II stopnia.

Automatyka kotłów była rozwijana w latach 1957 ÷ 1959 i stosowana w nowszych typach kotłów o znacznie większej wydajności. Były to już urządzenia elektroniczne. Zastosowano je do automatyzacji elektrowni z układem kolektorowym, wyposażonych w turbiny o mocy 50 MW i kotły charakteryzujące się przebiegami dynamicznymi o małych stałych czasowych. System ten wdrożono później w wielu elektrowniach przemysłowych i zawodowych, w tym także na blokach o mocach 120 i 200 MW.

W tym okresie licznie zatrudnieni w warsztacie mechanicznym wysoko kwalifikowani rzemieślnicy wytwarzali dla krajowej energetyki precyzyjną aparaturę kontrolno-pomiarową, urządzenia automatyki zabezpieczeniowej i automatykę dla kotłów i turbin w oparciu o własne konstrukcje ZEPW. Trzeba pamiętać o tym, że wielu urządzeń kontrolno-pomiarowych i automatyki nie produkowano wtedy w Polsce, a import był bardzo utrudniony. Między innymi od lat pięćdziesiątych w ZEPW opracowywano i produkowano urządzenia telemechaniki, realizowane w technice przekaźnikowej, niezbędne przy zdalnym przekazywaniu sygnałów sterowniczych i pomiarów.

Początek lat 60-tych znamionował rozwój elektronicznej techniki cyfrowej, co ukierunkowało zainteresowanie konstruktorów ZEPW, przekształconego w tym czasie w Instytut Elektroenergetyki Politechniki Wrocławskiej.

Pierwsze eksperymenty z cyfrową techniką obliczeniową są związane z komputerem XYZ, który w 1959 roku próbowano zastosować do obliczeń w energetyce. Wyniki nie były zadowalające, więc wkrótce zdecydowano o opracowaniu własnego komputera. We współpracy z Wojskową Akademią Techniczną udało się zbudować sprawny komputer o nazwie EMMA.

Równolegle w końcu lat pięćdziesiątych sukcesem stało się zbudowanie wspólnie z Instytutem Maszyn Matematycznych, maszyny analogowej, umożliwiającej funkcjonalne modelowanie systemów energetycznych. Maszynę obsługiwał specjalnie zorganizowany zespół elektroników i matematyków.

Rok 1962 był przełomowy w historii Instytutu. Dnia 11 maja Uchwałą nr 173/62 Rady Ministrów Instytut wyłączono ze struktur Politechniki Wrocławskiej i podporządkowano Ministerstwu Szkolnictwa Wyższego. Jednocześnie organizacji nadano nową nazwę: Instytut Automatyki Systemów Energetycznych.

Instytut Automatyki Systemów Energetycznych w latach 1962 - 1975

Pod nową nazwą Instytut kontynuował swoją dotychczasową działalność, sprecyzowaną we wzmiankowanej Uchwale Rady Ministrów (pisownia oryginalna):

1) prowadzenie prac naukowo-badawczych i projektowo-konstrukcyjnych w dziedzinie systemów energetycznych oraz wdrażanie postępu technicznego w tej dziedzinie, między innymi przez opracowywanie i wykonywanie automatyki systemów energetycznych (poszczególnych urządzeń
i całych systemów),

2) wykonywanie prac naukowo-technicznych i opracowywanie dokumentacji technicznej z zakresu konstrukcji i urządzeń specjalnych nie produkowanych w kraju, ze szczególnym uwzględnieniem urządzeń wynikających z opracowań określonych w pkt. 1,

3) wykonywanie serii rozpoznawczych urządzeń wymienionych w pkt.2 dla zebrania danych technicznych i zaspokojenia najpilniejszych potrzeb gospodarki narodowej, przed ich przekazaniem do produkcji,

4) przygotowanie i doskonalenie kwalifikowanych kadr technicznych dla przemysłu na okresowo urządzanych kursach i praktykach.


Z powyższego zapisu, będącego faktycznie statutem Instytutu, można wywnioskować, że znaczna część zadań, które postawiono załodze, wynikała z odcięcia polskiej gospodarki od światowego rynku oraz ograniczenia współpracy naukowej z zagranicą.

Powstanie we Wrocławiu ELWRO i wdrożenie do produkcji pierwszych komputerów ODRA spotkało się z dużym zainteresowaniem IASE. Wykorzystując wcześniejsze doświadczenia w technice komputerowej zdecydowano o opracowaniu komputera do ekonomicznego rozdziału obciążeń w sieci elektroenergetycznej. Podstawą do tej pracy był jeden z pierwszych egzemplarzy komputera ODRA, na bazie którego w latach 1964 ÷ 68 zbudowano maszynę cyfrową ekonomicznego rozdziału obciążeń MCERO oraz monitor ekranowy, który umożliwiał wizualizację danych wyjściowych. W późniejszych latach do automatyzacji systemów dyspozytorskich w Okręgowych Dyspozycjach Mocy stosowano komputery ODRA 1325, wytwarzane seryjnie przez ELWRO.

Współpraca z Państwową Dyspozycji Mocy (PDM) związana była także z opracowaniem urządzeń do automatycznej regulacji częstotliwości i mocy (ARCM) w skali całego systemu elektroenergetycznego. Pierwszy regulator centralny, opracowany według koncepcji prof. Kożuchowskiego próbowano wdrożyć już w 1961 roku.

W następnych latach w PDM zainstalowano centralny regulator mocy i częstotliwości obejmujący 47 turbozespołów w największych krajowych elektrowniach. Prace dotyczące ARCM rozwijano przez wiele lat, a w połowie lat siedemdziesiątych opracowano jego nową wersję (ARCM-2), w której zastosowano dwustopniową regulację częstotliwości i mocy wymiany (I stopień - regulacja mocy wg kryterium proporcjonalnego rozdziału obciążeń, II stopień - regulacja wg ekonomicznego rozdziału obciążeń). Nowy regulator centralny, zainstalowany w Państwowej Dyspozycji Mocy, przeszedł z wynikiem pozytywnym próby regulacji mocy, przeprowadzone w elektrowniach Kozienice, Konin, Ostrołęka i Rybnik.

W 1973 roku grupa informatyków otrzymała nowy ośrodek obliczeniowy - Ośrodek Badań Automatyki Systemowej (OBAS), wybudowany wewnątrz hali obiektu na ul. Wystawowej i wyposażony w komputery ODRA 1305, ODRA 1325 oraz liczne urządzenia peryferyjne.

Wydzielony zespół pracowników IASE rozwijał systemy telemechaniki, opracowywane i wytwarzane od lat pięćdziesiątych. W latach sześćdziesiątych wdrożono do produkcji urządzenia jednokierunkowej telemechaniki tranzystorowej typu TSC5-1, a po pojawieniu się na rynku układów scalonych - urządzenia telemechaniki jednokierunkowej UTJ oraz dwukierunkowej TIDEC i DETEC, które spotkały się z dużym uznaniem w energetyce.

W latach sześćdziesiątych rozwijano także elektroniczne systemy sterowania i regulacji. Dużym osiągnięciem był opracowany w latach 1969 ÷ 1972 system UNISAR, zastosowany do automatycznej regulacji bloków energetycznych, nagrodzony w 1973 nagrodą Naczelnej Organizacji Technicznej. Jakościowy skok nastąpił na początku lat siedemdziesiątych wraz z pojawieniem się na rynku cyfrowych układów scalonych. Dużym sukcesem było opracowanie rejestratora zdarzeń RWD i modułowy system sterowania w oparciu o opatentowany układ sekwencyjny. Doświadczenia uzyskane podczas pracy nad tymi urządzeniami w latach 1970 ÷ 1973 doprowadziły do opracowania w połowie lat siedemdziesiątych systemu sterowania MASTER.

W latach siedemdziesiątych zaszły istotne zmiany organizacyjne, mające znaczny wpływ na rozwój IASE. W 1970 roku Instytut Automatyki Systemów Energetycznych został podporządkowany Ministrowi Górnictwa i Energetyki. Wkrótce do IASE przyłączono kilka jednostek związanych wcześniej z branżą energetyczną, jak Pracownia Telekomunikacji ZEOD, podległy wcześniej gliwickiemu "Enrgopomiarowi" ZAPR oraz, w 1972 r., Zakład Regulacji Instytutu Energetyki, który od tej pory funkcjonował jako Oddział IASE w Gdańsku. Instytut składał się z wielu jednostek, rozmieszczonych nie tylko we Wrocławiu, lecz także w innych miejscowościach. Dla potrzeb działalności IASE utworzono Zakład Automatyki Sieciowej (ZPAS) w Przygórzu.

Do roku 1971 instytutem kierował prof. Kożuchowski, w 1971 zastąpił go na tym stanowisku doc. Jan Kisza.

Instytut Automatyki Systemów Energetycznych w strukturach CNPAE (po 1975 roku)

W 1975 roku na bazie IASE, jego Zakładu Doświadczalnego i kilku innych przedsiębiorstw z branży, funkcjonujących we Wrocławiu i na Dolnym Śląsku utworzono Centrum Naukowo-Produkcyjne Automatyki Energetycznej (CNPAE). Instytut miał stanowić zaplecze naukowe CNPAE. Na bazie Zakładu Doświadczalnego IASE zorganizowano Zakład Produkcji Urządzeń Automatyki zlokalizowany na ul. Tęczowej, który miał wytwarzać na masową skalę urządzenia automatyki dla budowanych w tym czasie elektrowni. Kadry CNPAE wywodziły się głownie z zasobów personalnych IASE.

Dyrektorem IASE w nowej strukturze organizacyjnej w 1975 został Bogusław Skalski.

Znaczące zmiany nie wpłynęły na zakres prac realizowanych przez Instytut. Wykorzystując wcześniejsze doświadczenia, w drugiej połowie lat siedemdziesiątych wdrożono w Elektrowni Kozienice system sekwencyjnego sterowania MASTER. Był to system modułowy, stałoprogramowy, pracujący w oparciu o tor sekwencyjny. W 1980 roku za system MASTER Instytut otrzymał nagrodę państwową II stopnia w dziedzinie techniki. MASTER doczekał się licznych wdrożeń. Kolejne generacje systemu są w ofercie Instytutu do dnia dzisiejszego, w tym wdrożone w wielu elektrowniach, zbudowane z modułów systemu, regulatory turbin UNIMAT.

Włączona do IASE grupa pracowników dawnego ZAPR "Energopomiar", kontynuowała wcześniej realizowane tematy związane z automatyką sieciową. Dla potrzeb automatyki samoczynnego załączania rezerwy (SZR) i planowego przełączania zasilań (PPZ) w latach 1979÷81 opracowano i wdrożono do produkcji elektroniczne przekaźniki typu RZR-1 i RZR-10. Inny zespół pracował nad lokalizatorami LAS, które umożliwiały lokalizację miejsc awarii linii wysokiego napięcia. Lokalizatory LAS były bardzo cenione przez załogi stacji wysokich napięć.

Specjalnością IASE stały się także systemy monitorowania turbogeneratorów.

W końcu lat siedemdziesiątych w Instytucie istniał także zespół przygotowujący się do współpracy z energetyką jądrową. W tym czasie budowano, nigdy nieukończoną, elektrownię w Żarnowcu. Kierownictwo Instytutu bardzo poważnie traktowało to nowe wyzwanie

Instytut w stanie wojennym i w latach poprzedzających upadek komunizmu (1981 ÷ 1989)

Ogłoszenie stanu wojennego w grudniu 1981 roku spowodowało było silnym ciosem dla załogi IASE. Do panującej w początkowym okresie apatii dołączyły się zmiany organizacyjne, a wśród nich przedstawiony w 1983 r. plan pozbawienia IASE osobowości prawnej i włączenie go do, jako jeden z działów do CNPAE, najprawdopodobniej miały na celu rozbicie załogi. Pomysł nie zyskał aprobaty kadry kierowniczej Instytutu, mimo to znaczną grupę pracowników, zajmujących się projektowaniem instalacji obiektowych, przeniesiono wtedy do CNPAE. Działające wcześniej w IASE i ZDAE legalne struktury NSZZ "Solidarność" zostały zastąpione przez Tymczasowe Komisje Zakładowe "Solidarności" CNPAE, IASE ZDAE i ZPUA działające w podziemiu, które wydawały w latach 1983 i 1984 powielaczowe czasopismo "Aut". Wielu pracowników podlegało represjom SB, a działacze podziemia nigdy się nie ujawnili.

W tych trudnych czasach dyrektorem był, mianowany jeszcze przed stanem wojennym, pozytywnie oceniany przez załogę, Ireneusz Browarski. Po kilku latach sytuacja ustabilizowała się i w IASE kontynuowano prace badawczo-rozwojowe. W nieco spokojniejszej atmosferze kierownictwo Instytutu objął dr. inż Zbigniew Zieliński.

Konstruktorzy nadal pracowali nad unowocześnieniem oferowanych wyrobów, skutecznie stosując pierwsze dostępne w kraju mikroprocesory.

Popularnymi wyrobami IASE były wówczas systemy telemechaniki, oparte na udoskonalonych wcześniejszych opracowaniach. Były to urządzenia telemechaniki jednokierunkowej UTJ oraz dwukierunkowej DETEC, które cieszyły się dużym uznaniem w energetyce.

Inny zespół pracowników w latach 1982-86 opracował i unowocześniał aparaturę przeznaczoną dla stacji energetycznych w tym nowe wersje automatów do samoczynnego załączania rezerwy oznaczone jako RZR-2 i RZR-4, które w ilości ok. 200 szt. zainstalowane zostały na 30 obiektach energetycznych w całym kraju.

W wyniku tych prac powstała rodzina mikroprocesorowych automatów do SZR, PPZ i AZZ typu RZR-M, RZR-MR i MARS zastępując dotychczas produkowane automaty typu RZR-2 i RZR-4, mikroprocesorowe urządzenie do kont-roli stanu zasilania obwodów prądu stałego typu REX-M oraz wspomagane komputerowo lokalizatory LAS-2N i LAS-4.

Różne zespoły Instytutu realizowały prace dla budowanej w tym czasie największej polskiej elektrowni w Bełchatowa. Wdrożono tam m. in. stałoprogramowy system sterowania MASTER w zmodernizowanej wersji oraz komputerowy system wspomagania dyspozytorów KSWDB. Przy tych wdrożeniach Instytut skutecznie współpracował z innymi placówkami naukowo-badawczymi w kraju, w tym z Instytutem Komputerowych Systemów Automatyki i Pomiarów oraz z Instytutem Badań Jądrowych.

W 1988 r. od IASE odłączył się oddział gdański, który, po latach powrócił do Instytutu Energetyki. Reorganizacja była związana z budową elektrowni jądrowej w Żarnowcu. Wprawdzie elektrowni nigdy nie ukończono, ale oddział już nie powrócił do IASE, znacznie obniżając potencjał naukowy Instytutu.

Instytut w nowych czasach (po 1989 roku)

1990 rok był ostatnim rokiem, w którym Instytut realizował prace badawcze finansowane ze środków centralnych. Nadchodziły nowe, niełatwe czasy gospodarki rynkowej. W 1992 dyrekcję Instytutu objął dr hab. Jan Bujko, wcześniej zatrudniony na stanowisku profesora w Politechnice Wrocławskiej. Były to trudne czasy dla Instytutu, mimo to nadal pracowano nad modernizacją wyrobów oferowanych energetyce. Powstały m.in.: nowa generacja systemu MASTER, moduły przeznaczone do pomiarów specjalnych i diagnostyki, zegar satelitarny, rejestrator RZ SPEEDY itp.

W 1995 roku załoga liczyła około 200 pracowników, a już w 2001 - tylko 156, w tym 5 profesorów. W latach 2003-2006, pozbywano się majątku Instytutu, poprawiając trudną sytuację finansową, a mimo tego w tym czasie odeszły z IASE znaczące zespoły pracowników, tworząc konkurencyjne firmy prywatne. W końcu roku 2006 dyrektorem IASE został Edward Ziaja. Sytuacja finansowa IASE , a także wcześniejsze okoliczności związane z ograniczeniem zakresu prac badawczo-rozwojowych doprowadziły do komercjalizacji .

W wyniku decyzji Ministra Skarbu Państwa o komercjalizacji, 1 października 2007 r. Instytut został zarejestrowany przez Sąd Gospodarczy jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Pierwszym prezesem IASE został Edward Ziaja. W wyniku dużych zmian organizacyjnych i zintensyfikowania prac badawczo- rozwojowych i innowacyjnych, Instytut Automatyki Systemów Energetycznych Sp. z o. o. z powodzeniem funkcjonuje na rynku, i to w warunkach silnej konkurencji, także ze strony wielkich międzynarodowych korporacji. W dalszym ciągu w Instytucie powstają nowe konstrukcje elementów automatyki bloków energetycznych. Grupa informatyków pracujących w IASE w ostatnich latach, doprowadziła systemy informatyczne stosowane w elektrowniach i elektrociepłowniach do najwyższego poziomu światowego. Również w konstrukcjach elementów automatyki stosuje się najnowsze rozwiązania światowe. Instytut zatrudnia jednych z najlepszych specjalistów w swojej branży. w ostatnich latach młode pokolenie doskonale wykształconych inżynierów stanowi kadrę badawczo-rozwojową. W jubileuszowym roku 70- lecia IASE, kierownictwo objął dr inż. Wojciech Szubert.

Działalność naukowa i publikacje

W latach 1964 ÷ 1999 w Instytucie wydawano, w nakładzie kilkuset egzemplarzy, czasopismo Prace Instytutu Automatyki Systemów Energetycznych. Nie był to periodyk w ścisłym znaczeniu tego słowa, gdyż w niektórych latach publikowano po kilka zeszytów (np. w 1971 roku zeszyty 20, 22, 23 i 24), bywały też kilkuletnie przerwy. Ostatni numer (45) ukazał się w 1999 roku. Czasopismo zawierało interesujące opracowania teoretyczne z różnych dziedzin związanych a energetyką oraz prezentacje najnowszych opracowań konstrukcyjnych.

W czasach dość ograniczonego dostępu do wiedzy branżowej Prace IASE cieszyły się dużym zainteresowaniem w środowisku energetyków. Równolegle, w 1974 roku ukazał się zeszyt Komunikaty Instytutu Automatyki Systemów Energetycznych, o podobnym charakterze jak Prace IASE. Przed rozpowszechnieniem Internetu dużą popularnością w środowisku cieszył się Informator patentowy energetyki. W czasopiśmie tym publikowano także artykuły autorstwa pracowników IASE.

Od wielu lat IASE prezentuje prace teoretyczne oraz prace konstrukcyjne w stałej rubryce w czasopiśmie Energetyka pod nazwą Biuletyn IASE.
Artykuł powstał bez wsparcia narzędzi sztucznej inteligencji. Wydawca portalu CIRE zgadza się na włączenie publikacji do szkoleń treningowych LLM.
KOMENTARZE
Bądź na bieżąco
Podając adres e-mail wyrażają Państwo zgodę na otrzymywanie treści marketingowych w postaci newslettera pocztą elektroniczną od Agencji Rynku Energii S.A z siedzibą w Warszawie.
ZAPISZ SIĘ DO NEWSLETTERA
altaltalt
Więcej informacji dotyczących przetwarzania przez nas Państwa danych osobowych, w tym informacje o przysługujących Państwu prawach, znajduje się w polityce prywatności.
©2002-2021 - 2025 - CIRE.PL - CENTRUM INFORMACJI O RYNKU ENERGII

Niniejsza strona korzysta z plików cookie

Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie.

Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich usług.

Korzystanie z plików cookie innych niż systemowe wymaga zgody. Zgoda jest dobrowolna i w każdym momencie możesz ją wycofać poprzez zmianę preferencji plików cookie. Zgodę możesz wyrazić, klikając „Zaakceptuj wszystkie". Jeżeli nie chcesz wyrazić zgód na korzystanie przez administratora i jego zaufanych partnerów z opcjonalnych plików cookie, możesz zdecydować o swoich preferencjach wybierając je poniżej i klikając przycisk „Zapisz ustawienia".

Twoja zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać, zmieniając ustawienia przeglądarki. Wycofanie zgody pozostanie bez wpływu na zgodność z prawem używania plików cookie i podobnych technologii, którego dokonano na podstawie zgody przed jej wycofaniem. Korzystanie z plików cookie ww. celach związane jest z przetwarzaniem Twoich danych osobowych.

Równocześnie informujemy, że Administratorem Państwa danych jest Agencja Rynku Energii S.A., ul. Bobrowiecka 3, 00-728 Warszawa.

Więcej informacji o przetwarzaniu danych osobowych oraz mechanizmie plików cookie znajdą Państwo w Polityce prywatności.