Karol Nawrocki zapowiadał w kampanii prezydenckiej zwołanie referendum w sprawie przepisów przyspieszających politykę energetyczno-klimatycznej zebranych pod umownym hasłem Europejskiego Zielonego Ładu.

Korekta widoczna już na poziomie państw europejskich to szansa ze względu na możliwość, że każde z nich będzie miało więcej swobody we własnych działaniach na rzecz bezpieczeństwa energetycznego.

Z tego punktu widzenia referendum w sprawie Zielonego Ładu w Polsce może dać Warszawie argument w negocjacjach taryfy ulgowej oraz dodatkowego wsparcia w Brukseli. Nie oznacza jednak, że będzie można szybko uzyskać obniżkę cen energii w Polsce o jedną trzecią, jak sugerował Karol Nawrocki.

Z drugiej strony jednak jest to emanacja coraz silniejszych ruchów odśrodkowych, a dezintegracja Unii Europejskiej może utrudnić Polsce wykorzystywanie jej jako pasa transmisyjnego jej interesów w relacji z silniejszymi graczami.

Patrząc na ten aspekt należy przypomnieć hasło Unii Energetycznej przypomnianej w kampanii przez Rafała Trzaskowskiego. Pod tym umownym hasłem można zebrać inicjatywy na rzecz wspólnej polityki europejskiej po myśli Polski, jak wspólne zakupy gazu, obowiązek magazynowania czy kaganiec regulacyjny na gazociąg Nord Stream 2.

To ostatnie rozwiązanie sprawia, że nawet jeśli kiedyś Nord Stream 2 powstanie, będzie musiał zostać podporządkowany przepisom antymonopolowym Unii Europejskiej, także wykuwanym z udziałem Polaków, jak prof. Jerzy Buzek.

Jeden z głównych postulatów przyszłego prezydenta RP jest obrona węgla zgodnie z hasłem wzorowanym na „drill baby drill” z kampanii Donalda Trumpa: „Polski węgiel należy fedrować, wydobywać i rozwijać Polskę.

W tym kontekście warto dodać, że ważny człowiek z zaplecza Karola Nawrockiego to Jacek Saryusz-Wolski: kiedyś negocjator akcesji unijnej, potem ojciec szkoły polityki europejskiej w Natolinie, dziś gorący krytyk Europejskiego Zielonego Ładu.

W jego otoczeniu można dostrzec także Pawła Sałka, czyli wieloletniego negocjatora polityki klimatycznej, który był dotąd doradcą prezydenta Andrzeja Dudy i zwolennikiem obrony polskiego przemysłu przed najbardziej wyśrubowanymi regulacjami.

Proces odchodzenia od węgla w energetyce Polski jednak trwa. Udział tego paliwa w produkcji energii w 2024 roku sięgnął 57,1 procent. W 2014 roku było to 81 procent. Strategie największych spółek energetycznych zakładają transformację energetyczną i gaz jako paliwo przejściowe.

Prezydent Nawrocki wsparty zapleczem z komitetu poparcia jak Piotr Naimski znany z projektu Baltic Pipe czy atomu na Pomorzu może zatem moderować spór lobby węglowego i gazowego o to do jakiego stopnia można gazować gospodarkę w sposób bezpieczny. Także temu ma służyć energetyka jądrowa popierana przez obu kandydatów.


wjakobik.com