Mielczarski: Brak chętnych na subsydia dla OZE?

Program "Mój prąd" przewidywał znaczne subsydia dla instalacji fotowoltaicznych. Jednak z przeznaczonego na ten program 1 mld zł wykorzystano niecałe 5%. Czekają subsydia na ponad 900 mln zł. Dlaczego nie ma chętnych?

Warto przeanalizować przyszłość OZE w szerszym kontekście niż tylko niepowodzenie jednego programu. Faktem jest, że program "Mój prąd" powstawał w pośpiechu wynikającym z konkurencji dwóch ministerstw. Kierowany był również do zamożnej grupy społecznej, która nie tylko musiała posiadać własne domy, ale również być gotowa przeznaczyć około 25 tys. zł z własnych środków, aby otrzymać 5 tys. dopłaty do instalacji paneli PV, chociaż subsydia obejmowały również tzw. "net metering" w którym prosumenci niewielkim kosztem mogą magazynować nadmiar produkowanej energii elektrycznej na składach paliwa konwencjonalnych elektrowni.

Źródło: Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska. Grudzień 2019.

Źródło danych. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska. Grudzień 2019.

W Polsce jest ponad 5,5 mln domów jednorodzinnych, które mogłyby być potencjalnym beneficjentem oferowanych subsydiów w ramach programu "Mój prąd". Jednak do grudnia 2019 roku wpłynęło zaledwie 66 tys. wniosków o dofinansowanie, co stanowi zaledwie 1,2% liczby domów jednorodzinnych. Przyczyną jest ogólnie niska zamożność społeczeństwa, a olbrzymia większość istniejących domów jednorodzinnych w Polsce była budowana w tzw. systemie gospodarczym, przy znacznym zaangażowaniu siły roboczej właścicieli i ich rodzin. Obecnie większość z nich ma problemy z zapewnieniem ogrzewania tych budynków nawet na niskim poziomie. Być może dlatego w praktyce program "Mój prąd" dotyczył najbogatszych właścicieli domów, których w Polsce jest niewielu.

https://www.cire.pl/item,103224,13,0,0,0,0,0,mielczarski-energetyka-prosumencka-czyli-pogoda-dla-bogatych.html

Brak chętnych na zaangażowanie się w budowę instalacji fotowoltaicznych zbiega się w czasie z brakiem chętnych na wykorzystanie subsydiów dla OZE na aukcjach. Znaczna część aukcji na OZE w listopadzie 2019 r. została bez rozstrzygnięcia, zarówno na aukcjach mieszanych, jak i na instalacje biogazowe. Zostało do rozdysponowania setki milionów złotych subsydiów. Dlaczego nie ma chętnych?

Podobne spowolnienie rozwoju OZE obserwujemy w Niemczech. W 2019 r. powstało tam tylko 700 MW nowych farm wiatrowych, co nie jest wiele w porównaniu do lat 2013-2017, kiedy w Niemczech budowano ponad 4000 MW instalacji wiatrowych rocznie. Spada również zainteresowanie aukcjami na OZE. Na ostatnich aukcjach oferowano ponad 3,2 GW mocy, ale zgłoszone oferty obejmowały jedynie 1,5GW.

Zmienia się również nastawienie do odnawialnych źródeł. W Niemczech pojawiają się demonstracje przeciwko dalszemu rozwojowi OZE, a wiele grup społecznych postuluje wprowadzenie dystansu pomiędzy farmami wiatrowymi a zabudowaniami na poziomie minimum 1 km. Nowym kierunkiem mają być wiatrowe farmy morskie, ale one są prawie dwukrotnie droższe od farm na lądzie i dodatkowo wymagają budowy bardzo kosztownych podmorskich instalacji przesyłowych z wykorzystaniem prądu stałego. Dalej pozostaje nierozstrzygnięty problem: jak energię elektryczną z północy Niemiec przesłać na południe.

Przełomem w prezentacji odnawialnych źródeł energii jako poprawiających bezpieczeństwo pracy systemu elektroenergetycznego jest kara jaka została nałożona na farmę wiatrową Hornsea w Anglii w wysokości 4,5 mln funtów za spowodowanie awarii systemu. Podobna kara została nałożona na elektrownię gazową, a operator sieci dystrybucyjnej, w której nastąpiło samoczynne wyłączenie paneli PV otrzymał karę 1,5 mln funtów za niedotrzymanie parametrów technicznych pracy sieci. Przełamane zostało tabu poprawności politycznej nakazujące mówić o OZE wyłącznie w superlatywach. Teraz oficjalnie pokazano również negatywne strony źródeł odnawialnych.

https://www.cire.pl/item,191685,1,0,0,0,0,0,wielka-farma-wiatrowa-zaplaci-za-blackout.html

Pomimo narastającego lobbying-u na rzecz odnawialnych źródeł energii wydaje się, że szczyt ich rozwoju powoli przemija i to pomimo zaangażowania niekonwencjonalnych metod propagandowych, w tym klimatycznych marszy dziecięcych. Świat nie jest zainteresowany w podporządkowaniu gospodarki redukcji emisji CO2, w której jednym z głównych narządzi miały być źródła odnawialne. Unia Europejska musi dostosować się do działania innych krajów, o ile nie chce stracić konkurencyjności na skutek prowadzonej polityki klimatycznej. Odnawialne źródła będą istotną częścią produkcji energii elektrycznej w europejskich systemach elektroenergetycznych, ale ich dominacja już obecnie wydaje się mało realna, a fundusze na rozwój będą stopniowo ograniczane.

https://www.cire.pl/item,187052,13,0,0,0,0,0,mielczarski-dziecieca-krucjata-klimatyczna.html